ویزگی‌های جغرافیای منطقه کوهمره سرخی را می‌توان وجود منابع آبی فراوان، پوشش گیاهی متراکم از جنگل‌های بلوط و پوشش جانوری متنوع دانست. این منطقه با توجه به اهمیت آن تا کنون هیچ گونه بررسی باستان شناختی در حوزه پارینه سنگی در آن انجام نگرفته است و از این لحاظ این دشت در استان فارس از جمله مناطق کاملا بکر می‌باشد.                                                                                  

[2] در 4 کیلومتری روستای چنار فاریاب شناسایی گردید و همچنین بیش از 80 قطعه از مصنوعات سنگی به دست آمد.                                                                      

مصنوعات سنگی در محوطه رو باز فاریاب شامل: خراشنده‌ها. تراشه‌هایی  با لبه پرداخت شده. همچنین سنگ‌های مادر دیسکی شکل بودند. که بشر اولیه از این ابزارهای سنگی برای شکار حیوانات و قطعه قطعه کردن گوشت و یا دباغی کردن پوست آنها و یا کندن ریشه‌های خوراکی استفاده می کردند. به طور کلی مصنوعات سنگی محوطه رو باز چنار فاریاب از لحاظ فرم و شکل مانند دست ساخته‌های سنگی هستند که بشر اولیه در حدود 45 هزار سال پیش در دامنه کوه‌های زاگرس استفاده            

به موازات این بررسی باستان شناختی. یک پزوهش میدانی در حوزه مردم‌شناسی منطقه نیز صورت گرفت که نتایج قابل توجهی را در پی داشت. به گفته یکی از ریش سفیدان طایفه فارسمیدان تیره کرش. آنها در حدود 50 سال پیش از سنگ های چخماق که در منطقه به وفور یافت می شدند .برای روشن کردن آتش واخته کردن حیوانات استفاده می کردند. این موضوع حکایت از استمرار و پیوستگی ساخت و همچنین استفاده از ابزار های سنگی از دوران های پارینه سنگی تا عصر حاضر در این منطقه را نشان می دهد.